Często nie zdajemy sobie sprawy z faktu, że nasi czworonożni przyjaciele są o wiele bardziej niż my narażeni na rozwój tej choroby – a jeśli już kojarzymy problemy z układem moczowym ze zwierzętami, to raczej z kotami niż z psami.
Tymczasem zapalenie pęcherza u psa to dość powszechny problem, który okazuje się bolesny dla zwierzęcia i uciążliwy dla jego właściciela.
Budowa układu moczowego
By zrozumieć mechanizm tej choroby u psa, warto przypomnieć sobie kilka podstawowych faktów z jego anatomii.
Układ moczowy psa jest bardzo podobny do analogicznego ustroju w organizmie człowieka. W jego skład wchodzą dwie nerki i dwa przewody, które nazywamy moczowodami – transportują one mocz z nerek do pęcherza, skąd dalej trafia do cewki moczowej, którędy jest wydalany na zewnątrz. Układ moczowy dzieli się w terminologii medycznej na dwie części: górne drogi moczowe, czyli nerki z moczowodami, oraz dolne drogi moczowe – pęcherz i cewka moczowa. Dolegliwość ta dotyczy właśnie dolnych dróg moczowych: cewki moczowej i pęcherza moczowego.
Przyczyny zapalenia pęcherza moczowego u psa
Zapalenie pęcherza u psa (tak jak u człowieka) może mieć różne podłoże: bakteryjne, wirusowe lub grzybicze.
Zdarza się, że zapalenie pęcherza u psa pojawia się niedługo po kąpieli w rzece, jeziorze lub innym akwenie, w którym mogły znajdować się niebezpieczne drobnoustroje wywołujące tę chorobę.
Często dolegliwość ta jest wynikiem niewystarczającego poziomu higieny, może być też „przejęta” w zabawie od innego psa. W niektórych przypadkach zapalenie pęcherza jest konsekwencją urazu mechanicznego. Może także pojawiać się jako powikłanie po przyjmowaniu leków – przede wszystkim tych stosowanych w leczeniu nowotworów – oraz jako choroba towarzysząca innemu schorzeniu, jak np.:
- kamica pęcherza;
- cukrzyca;
- zapalenie nerek;
- zapalenie pochwy i macicy (suki);
- przerost prostaty (psy);
- nowotwór pęcherza.
Które psy są narażone na schorzenia dolnych dróg
Jeśli Twój pies jest w podeszłym wieku, musisz wiedzieć, że jest o wiele bardziej narażony na infekcje dolnych dróg moczowych niż młode psy – ma to przede wszystkim związek z obniżoną wydolnością dróg moczowych, ale też z podwyższonym ryzykiem wystąpienia innych chorób, które mogą obniżać psią odporność i przyczyniać się do rozwoju infekcji.
Warto wiedzieć, że zapalenie pęcherza dużo częściej dotyka suczki niż psy ze względu na budowę anatomiczną. Mniejsza odległość między otworem cewki moczowej i odbytem, a ale także krótsza i szersza cewka moczowa sprawiają, że bakteriom łatwiej wniknąć do organizmu.
Objawy zapalenia pęcherza u psa
Zapalenie pęcherza u psa daje dość wyraźne objawy, które trudno przeoczyć, jeśli bacznie obserwujemy swojego pupila podczas spacerów.
- To, co najbardziej rzuca się w oczy, to problem z oddawaniem moczu i znaczne zmiany w jego regularności. Pies cierpi, próbując oddać mocz, najprawdopodobniej siusia też częściej niż zwykle, ale w bardzo niewielkich ilościach, wręcz „kropelkując”.
- Charakterystyczne jest mocne napinanie się i naprężanie przy oddawaniu moczu, które jednak nie daje rezultatów. Wyraźnie widać, że próba oddania moczu jest dla psa bardzo bolesna – czasem do tego stopnia, że pies zaczyna ciągle, niemal obsesyjnie wylizywać sobie okolice cewki moczowej.
- Powodem do niepokoju w przypadku dorosłych psów jest też moczenie w domu – szczególnie, jeśli do tej pory pies przyzwyczajony był do załatwiania swoich potrzeb wyłącznie na zewnątrz i nigdy nie zdarzało mu się popuszczać w mieszkaniu.
- W ostrym przebiegu i zaawansowanym stadium zapalenia pęcherza u psa może pojawić się krew w moczu (tzw. krwiomocz), która może świadczyć o problemach urologicznych.
Kiedy udać się do lekarza weterynarii?
Jeśli zaobserwujesz u swojego pupila którykolwiek z tych objawów, musisz jak najszybciej udać się z nim na wizytę do lekarza weterynarii. Nagromadzenie moczu w pęcherzu może bowiem prowadzić do jego pęknięcia, co z kolei stanowi stan bezpośredniego zagrożenia życia.
Nie warto tak ryzykować, tym bardziej, że zapalenie pęcherza u psa jest chorobą w pełni uleczalną. Trzeba jeszcze dodać, że chory pęcherz u psa dość często idzie w parze z zapaleniem cewki moczowej.
Leczenie zapalenia pęcherza u psa
Jak już zostało nadmienione, jeśli podejrzewasz zapalenie pęcherza u psa, sytuacja ta wymaga szybkiej konsultacji weterynaryjnej. Nie należy ryzykować leczenia tego schorzenia domowymi sposobami, bo zazwyczaj nie są one skuteczne i nie niwelują w żaden sposób psich dolegliwości.
Interwencja lekarza weterynarii może natomiast przynieść szybki skutek. Wykona on badanie moczu i będzie w stanie szybko określić przyczyny infekcji dolnych dróg moczowych. Najczęściej diagnostyka chorego pęcherza u psa obejmuje także badanie morfologii krwi oraz prześwietlenie lub USG jamy brzusznej lub nerek.
W zależności od podłoża zakażenia pomogą antybiotyki lub leki przeciwzapalne. Jeśli pies bardzo cierpi, lekarza weterynarii zaordynuje zapewne dodatkowo środki przeciwbólowe, by mu ulżyć. Leczenie antybiotykowe trwa zazwyczaj około dwóch tygodni.
W tym czasie warto zadbać o to, by zapewnić psu ciepłe i komfortowe warunki, by się nie zaziębił. Dobrze też wdrożyć probiotyk, który będzie działał osłonowo na jego florę bakteryjną w jelitach. Po zakończeniu leczenia należy powtórzyć badanie moczu, by sprawdzić, czy przyniosło ono pożądane efekty. To bardzo ważne, bowiem niedoleczone zapalenie pęcherza u psa może w przyszłości powracać, a nawet rozwinąć się w poważną chorobę nerek.
Profilaktyka
Aby uchronić psa przed schorzeniami pęcherza, warto przestrzegać kilku zasad.
Pies powinien pić odpowiednią ilość wody, a jednocześnie mieć możliwość regularnego opróżniania pęcherza. Czworonóg powinien mieć stały dostęp do świeżej wody i wychodzić regularnie, przynajmniej trzy razy dziennie na spacery. Jeśli pies pije niechętnie, wprowadź do jego diety kamę mokrą. karmy mokrej
Kolejnym czynnikiem sprzyjającym infekcji jest wychłodzenie organizmu. Dbaj, aby Twój pupil miał zapewnione ciepło, nie był narażony na przeciąg, czy wilgoć, susz go dokładnie po kąpieli.
Wreszcie, warto zadbać o odporność psa dbając o zdrową dietę i ruch.
Konsultacja: lekarz weterynarii Franek Paśko
