Alano español, nazywany także m.in. Perro de Presa Espańol, to pies, który nie został uznany przez FCI (Międzynarodową Federację Kynologiczną).
Choć rasa nie cieszy się w Polsce ogromną popularnością, z powodzeniem można znaleźć wiele hodowli, które działają już od lat. Jak wygląda alano espagnol? Jaki jest jego charakter? Poznaj najważniejsze fakty!
Alano español – hiszpańska rasa o starym rodowodzie
Rasa ta, nazywana również w kraju swego pochodzenia m.in. Perro de Presa Espańol czy Mastin de Pelo Corto, uznawana jest za jedną ze starszych obecnie istniejących ras. Jej początki sięgają prawdopodobnie V w. p.n.e.
Hiszpański alano brał udział w tworzeniu wieli innych ras psów, jak chociażby znacznie bardziej znany dogo argentino czy fila brasileiro.
Kiedy w 1883 roku zakazano walk byków (co zbiegło się także z powstaniem wielu innych ras), populacja omawianej rasy zdecydowanie zmalała. Do tego stopnia, że w drugiej połowie XX wieku… uznano ją za wymarłą!
Jak się jednak okazało, w latach 80 ubiegłego wieku zostali odnalezieni przedstawiciele alano i rasę udało się odbudować. Obecnie ma się bardzo dobrze, zyskuje coraz większą popularność, a szczególnie znana i ceniona jest oczywiście w Hiszpanii.
Wygląd psów alanos
Alano espagnol jest średniej wielkości psem o harmonijnej budowie ciała. To lekki molos, którego wysokość w kłębie wynosi przeciętnie od 60 do 65 cm dla psów i od 56 do 61 cm dla suk. Psy osiągają wagę od 30 do 40 kg, natomiast suki są zazwyczaj nieco lżejsze i ważą od 25 do 35 kg.
Charakterystyczną cechą wyglądu alano jest: krótka, silna głowa z gładką skórą (bez zmarszczek), średniej wielkości, szeroko rozstawionymi oczami, dużym, szerokim nosem (zawsze czarnym niezależnie od umaszczenia), krótką kufą i dobrze rozwiniętymi szczękami (zgryz wyłącznie nożycowy) oraz niedużymi, zaokrąglonymi uszami.
Ogon, który jest dość gruby u nasady, zwęża się ku końcowi. Klatka piersiowa jest stosunkowo głęboka i szeroka, kończyny długie, mocne i umięśnione.
Sierść typowego alano jest bardzo gęsta i krótka, z delikatnym podszerstkiem. Występuje on w różnych rodzajach umaszczenia.
Najczęściej spotykane są m.in. pręgowane z czarną maską albo bez, czarne i pręgowane, płowe. Niewielkie białe znaczenia na piersi są dopuszczalne.
Alano, nazywany także m.in. Perro de Presa Espańol, to pies, który nie został uznany przez FCI (Międzynarodową Federację Kynologiczną). Choć rasa nie cieszy się w Polsce ogromną popularnością, z powodzeniem można znaleźć wiele hodowli, które działają już od lat.
Hiszpański alano – charakter i przeznaczenie
Czworonóg ten zaliczany jest do grupy psów chwytających. Dawniej w dużej mierze wykorzystywany był jako pies pasterski i do polowań. Jest to jednak zwierzę niezwykle wszechstronne, potrafiące odnaleźć się w każdej z powierzonych mu ról.
Obecnie często wykorzystuje się go jako psa obronnego i stróżującego.
Jest szybki, zdecydowany i odważny. Przy tym – jeśli od szczeniaka jest właściwie wychowywany – bardzo zrównoważony, spokojny i cierpliwy. Każdego dnia potrzebuje dużej dawki ruchu i aktywności umysłowej.
Zdrowie i pielęgnacja spanish alano
Rasa ta jest stosunkowo zdrowa, żyje przeciętnie około 14 lat. Jej pielęgnacja jest szybka i niewymagająca. Psa wystarczy czesać raz w tygodniu i kąpać w razie konieczności. Oczywiście warto regularnie sprawdzać stan oczu, uszu, uzębienia i pazurów.
Hodowla alano español
Istnieją hodowle tej rasy w Polsce. Cena za szczenię kształtuje się na poziomie 3000 do 4000 zł.
Przeczytaj również:
