Nadślądziak z czasem może utrudniać psu normalne funkcjonowanie i powodować ból przy gryzieniu. Choć nie są one widoczne na zewnątrz, to w niektórych przypadkach mogą przybrać na tyle duże rozmiary, że spowodują asymetrię psich fafli.
Leczenie nadziąślaka u psa powinno być podjęte możliwie jak najszybciej, aby nie dopuścić do jego rozrastania. Jak rozpoznać i leczyć nadślądziak u psa?
Czym jest nadziąślak u psa?
Nadziąślak u psa jest rodzajem łagodnej zmiany błony śluzowej jamy ustnej, zlokalizowanej w obrębie dziąsła. Zalicza się go do zmian zapalno-rozrostowych, gdyż nie ma on charakteru nowotworowego. Nadziąślaki przybierają formę łagodnych, niebolących guzów - narośli na dziąśle, których pochodzenie nie jest do końca znane.
Przyjmuje się, że powstają one w błonie śluzowej wyrostków zębodołowych tj. w dziąśle lub okostnej. Za sprawą działania czynników uszkadzających (np. bakterii lub urazu) dochodzi do patologicznego rozrastania się błony śluzowej w miejscu działania czynnika drażniącego. Niekiedy na powstanie nadziąślaków mogą wpłynąć także wahania hormonalne, niewłaściwa dieta czy niewłaściwa higiena jamy ustnej. Czasami ich bezpośrednią przyczyną jest przewlekłe zapalenie dziąseł u psa.
U niektórych ras psów nadziąślaki występują zdecydowanie częściej. Pewne predyspozycje do ich rozwoju można wskazać u ras takich jak:
- bokser,
- buldog angielski,
- doberman,
- owczarek niemiecki,
- owczarek szetlandzki,
- pudel miniaturowy i pudel średni,
- sznaucer olbrzymi i sznaucer średni.
Nadślądziak u psa - rodzaje
Wyróżnia się cztery rodzaje nadziąślaków:
- kolczystokomórkowe,
- kostniejące,
- wielokomórkowe,
- włóknikowate.
Zazwyczaj nadziąślaki rozwijają się w przestrzeniach międzyzębowych przedniego odcinka szczęki. Wśród psów najczęściej występują nadziąślaki włóknikowate. Pozostałe odmiany obserwuje się znacznie rzadziej – jedynie u owczarków szetlandzkich spotyka się nadziąślaki kolczystokomórkowe.
Choć zmiany tego rodzaju nie dają przerzutów, mogą być dla zwierzęcia bardzo uciążliwe i powodować przerost dziąseł. W wielu przypadkach prowadzą do powstania głębokich kieszeni, w których zalegają resztki jedzenia umożliwiające rozwój szkodliwych dla zdrowia bakterii.
Objawy towarzyszące powstaniu nadziąślaka u psa
W dużej ilości przypadków nadziąślaki u psa mogą przez dłuższy czas pozostać niezauważone przez właściciela. Jeśli nie zaglądamy zwierzęciu do pyska regularnie, to istnieje duża szansa, że przeoczymy powstawanie tego rodzaju narośli. dlatego ważna jest regularna kontrola jamy ustnej psa.
Niestety nadziąślaki u psów rozwijają się szybko i intensywnie, powodując wyraźny dyskomfort u zwierzęcia. W przypadku zaawansowanej ekspansji zmiany w jamie ustnej psa, widoczne zaczną być niepokojące zmiany w jego zachowaniu.
Do najczęstszych objawów związanych z pojawieniem się tego rodzaju narośli zalicza się:
- nasilone ślinienie się,
- krwiste wypływy z jamy ustnej,
- zmienny apetyt i problemy z przyjmowaniem pokarmów,
- nieprzyjemny oddech z pyska,
- zmniejszenie masy ciała.
Jak wygląda leczenie nadziąślaka u psa?
W przypadku wystąpienia nadziąślaka u psa, kluczowe jest niedopuszczenie do dalszego rozrastania się narośli – szczególnie, że nieustanne jej podrażnianie i nagryzanie może spowodować przekształcenie się jej w zmianę o charakterze złośliwym np. nowotwór płaskonabłonkowy, kostniakomięsak, mięsak poprzecznie prążkowany lub włókniomięsak. Dodatkowo nie należy zapominać, że nadziąślak może być dużym źródłem dyskomfortu dla czworonoga – niekiedy prowadzi on do powstawania ran i stanów zapalnych, uniemożliwiających normalne funkcjonowanie.
Narośli tych nie należy lekceważyć i w razie zauważenia niepokojącej zmiany w jamie ustnej zwierzęcia, jak najszybciej udać się do weterynarza. Im szybciej rozpoczniemy leczenie nadziąślaka u psa, tym mniejsza szansa na dalsze powiększanie się zmiany i rozwój groźnej choroby. Szczególnie, że operacja jest zazwyczaj nieunikniona.
Usunięcie nadślądziaka u psa - czy jest konieczne?
Tak - w większości przypadków lekarze weterynarii zalecają jak najszybsze chirurgiczne wycięcie nadziąślaka. Zazwyczaj usuwa się go, gdy jest jeszcze mały i nie wykazuje tendencji do nowotworzenia. Wycięcie małej narośli jest mniej inwazyjne i pozwala psu szybko wrócić do zdrowia.
Usuwanie nadziąślaków zaawansowanych to z kolei zabieg rozległy, a co za tym idzie – większy jest obszar ingerencji i dłużej trwa rekonwalescencja psa.
Usunięcie nadślądziaka u psa - cena
Koszt usunięcia nadziąślaka u psa wynosi zwykle kilkaset złotych i uzależniony jest od zaawansowania zmiany i rozległości zabiegu. Przed zabiegiem lekarz wykonuje zdjęcie rtg, które pozwoli na dokładne obejrzenie stanu zębów pod nadziąślakiem. Zwykle wykonuje się także badanie histopatologiczne chorej tkanki, które pozwoli ustalić jej charakter. Od wyniku zależna będzie rozległość resekcji oraz rodzaj dalszego leczenia nadziąślaka u psa.
Zabieg ginwektomii przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym i polega na wycięciu powstałych zmian do granicy między chorą i zdrową tkanką. Niektórzy weterynarze stosują dodatkowe wymrażanie miejsca wycięcia, co pozwala wydłużyć czas do ewentualnego wznowienia się choroby. Po operacji kluczowa jest regularna i dokładna higiena jamy ustnej zwierzęcia – wszelkiego rodzaju stany zapalne dziąseł mogą przyspieszyć nawrót choroby.
Warto jednak wiedzieć, że choć rokowania po zakończonym leczeniu są dobre, to nadziąślaki u psa mają charakter nawracający. Dzieje się tak szczególnie w przypadku niecałkowitego usunięcia zmiany pierwotnej, jednakże nie jest to regułą.
