Reklama

polskie rasy psów
© Shutterstock

Polskie rasy psów - czy znasz je wszystkie?

Przez Ewelina Piskorek Instruktor szkolenia psów

aktualizacja dnia

Choć znane są one głównie na swoim rodzimym podwórku, polskie rasy psów zdobywają coraz większą popularność i uznanie poza naszymi granicami. Co to za rasy? Czym się charakteryzują i dla kogo są najbardziej odpowiednim wyborem?

Wśród setek ras oficjalnie uznanych przez FCI (Międzynarodową Federację Kynologiczną) zrzeszającą liczne państwa z całego świata) znajdują się także polskie rasy psów.

Polskie rasy psów

Oficjalnie uznane przez FCI polskie rasy psów to:

  • polski owczarek podhalański, potocznie zwany „podhalanem”
  • polski owczarek nizinny, PON
  • chart polski, inna nazwa to m.in. polish greyhound
  • gończy polski, zwany także ogarem Pawłusiewicza
  • ogar polski

Dwa pierwsze z wymienionych (owczarki) to czworonogi doskonale spełniające się jako psy pasterskie, stróżujące i zaganiające. Trzy ostatnie to z kolei polskie rasy psów myśliwskich.

Zarówno owczarki (nizinny i podhalański), jak i polskie rasy psów myśliwskich to wspaniałe czworonogi, które warto bliżej poznać. Urzekają zarówno swoim wyglądem, jak i charakterem.

Polski owczarek podhalański

owczarek podhalanski

©Shutterstock

Owczarek podhalański jest bardzo dużym i silnym psem, który zdecydowani budzi respekt. Spotykany jest on przede wszystkim w Tatrach i Beskidach. Choć jego świadoma hodowla rozpoczęła się dopiero około 1920 roku, znany i wykorzystywany jako pies pasterski był już kilka wieków wcześniej.

To niezwykle zrównoważony czworonóg, odważny, czujny i niezależny. Pracuje samodzielnie, pilnując stada. Coraz częściej wybierany jest na „psa do towarzystwa” ze względu na to, że jest niesamowicie spokojny, wykazuje dużą cierpliwość do dzieci i jest wspaniałym stróżem. Potrzebuje cierpliwego, konsekwentnego i jednocześnie łagodnego przewodnika. Nie jest psem o zacięciu sportowym, dlatego sprawdzi się w rodzinie średnio aktywnej.

Polski owczarek nizinny

polski owczarek nizinny

©Shutterstock

Popularny PON jest średniej wielkości psem o wyjątkowo bujnej szacie. Został stworzony jako pies zaganiający i stróżujący. Jego przodkiem jest najprawdopodobniej terier tybetański. Obecnie coraz częściej można go spotkać na rozmaitych zawodach (m.in. agility). Świetnie sprawdza się jako pies rodzinny.

Polski owczarek nizinny to dobry stróż, odważny, zachowujący dystans w stosunku do obcych. Jest psem bardzo wesołym, towarzyskim i energicznym. Wykazuje przyjazny stosunek zarówno do przedstawicieli swojego gatunku, jak i do innych zwierząt. To świetna propozycja dla osób aktywnych i tych, które… mogą poświęcić sporo czasu na dość wymagającą pielęgnację jego sierści.

Chart polski

chart polski

©Shutterstock

Początki rasy datuje się na około XII-XIII wiek. Ten wyjątkowy pies myśliwski był ulubieńcem szlachty, nie mogło go zabraknąć na żadnym polowaniu.

Wzmianki na jego temat można znaleźć m.in. w Panu Tadeuszu Mickiewicza. Po drugiej wojnie światowej, gdy zakazano polowania z chartami, rasa niemal wyginęła. Jej odtwarzanie rozpoczęło się dopiero w latach 70. XX wieku. Chart polski jest psem o bardzo silnym instynkcie łowieckim.

Jest odważny, niesamowicie szybki, zwinny i wytrzymały. Choć podczas pracy to prawdziwa „torpeda”, w domu zachowuje się bardzo spokojnie. Do pełni szczęścia potrzebuje stałego kontaktu z człowiekiem.

Jako że polowanie z chartami w Polsce jest zabronione, musi on mieć możliwość spożytkowania ogromnej energii w inny sposób, np. biorąc udział w wyścigach. Ze względu na wspomniany już bardzo silny instynkt potrzebuje opiekuna doświadczonego i bardzo konsekwentnego.

Gończy polski

gończy polski

©Shutterstock

Gończy polski, zwany też psem Pawłusiewicza, jest dość dużym psem, bardzo zwinnym i przystosowanym do pracy w trudnych warunkach terenowych. Choć historia rasy jest bardzo długa, została ona uznana przez FCI dopiero w 2006 roku.

Czworonóg ten jest bardzo inteligentny, odważny i zrównoważony. Posiada wybitny węch, jak na prawdziwego myśliwego przystało. Potrzebuje dużo ruchu i kontaktu z człowiekiem, bo jako zwierzę bardzo towarzyskie, źle znosi samotność.

Uwielbia się bawić i doskonale czuje się w towarzystwie dzieci. Opiekun gończego polskiego powinien prowadzić aktywny tryb życia. To najlepszy wybór dla myśliwego lub dla osoby bardzo aktywnej, która będzie w stanie każdego dnia zapewnić psu liczne rozrywki i aktywności, jak np. tropienie.

Ogar polski

Rasa ta znana i ceniona była w Polsce już prawdopodobnie w XIV wieku. Jak większość psów gończych, także ogar zapewne pochodzi od bloodhounda, czyli psa św. Huberta, jest jednak od niego dużo mniejszy i lżejszy.

Jako że pies ten od początku stworzony był do pracy w sforze, jest zwierzęciem bardzo towarzyskim. Co do zasady powinien bez trudu akceptować obecność innych czworonogów.

Ogar polski, pomimo tego, że jest myśliwym, cechuje się dość przyjaznym nastawieniem do innych zwierząt. Nigdy bowiem nie był wykorzystywany do ich zabijania, ale do tropienia i zaganiania. Potrzebuje przewodnika aktywnego, który poświęci mu dużo czasu. Nie będzie szczęśliwy u boku typowego domatora.

Polskie rasy psów czy nie? Dlaczego nieuznane?

Choć powszechnie mówi się właśnie o tych rasach w kontekście polskich korzeni, istnieją jeszcze dwie inne rasy, o których już nie każdy wie. Co to za rasy i dlaczego nie są wymieniane wraz z pozostałymi?

pomeranian

Szpic miniaturowy prawdopodobnie pochodzi z Pomorza ©Shutterstock

Dwie rasy psów nie widnieją oficjalnie w wykazie ras FCI jako rasy polskie. Dzieje się tak dlatego, że jedna z nich… w ogóle nie jest uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, natomiast druga z nich „wrzucona jest do jednego worka” ze szpicami… niemieckimi. Są to:

  • szpic miniaturowy, zwany również pomeranianem
  • polski spaniel myśliwski

Szpic miniaturowy

Szpic miniaturowy (pomeranian) jest bardzo popularną rasą, która jednak mało komu kojarzy się z polskim pochodzeniem. Jego druga nazwa – pomeranian – ma swoje uzasadnienie w tym, iż pochodzi on najprawdopodobniej z Pomorza (krainy historycznej na obszarze Niemiec i Polski). W czasie, w którym powstała rasa Pomorze jednak nie leżało w granicach polskich ziem.

Polski spaniel myśliwski

Z kolei polski spaniel myśliwski jest stosunkowo nową rasą (dopiero 1 stycznia 2017 roku został dopuszczony do udziału w wystawach psów jako rasa nieuznana). Prace nad nią rozpoczęły się końcem lat 80. XX wieku. Pomimo tego, że polski spaniel myśliwski nie jest uznawany przez FCI, należy go zarejestrować w ZKwP.

To pies o wyjątkowym charakterze – niezwykle zrównoważony, odważny, cechujący się umiejętnością pracy w wodzie oraz w trudnym terenie. Jest nie tylko dobrym myśliwym, ale świetnym stróżem i bardzo towarzyskim członkiem rodziny, który uwielbia kontakt z człowiekiem. Poza granicami kraju znany i ceniony jest m.in. w Holandii, Rosji oraz na Ukrainie. 

Więcej artykułów poradnikowych

Co sądzisz o tym artykule?

Dziękuję za odpowiedź!

Dziękuję za odpowiedź!

Zostaw komentarz
Dodaj komentarz
Chcesz udostępnić ten artykuł?