Po pierwsze: gryzienie jest naturalnym odruchem i nie da się psa "oduczyć" gryzienia, tak jak nie można go oduczyć szczekania.
Niewątpliwie lepiej zapobiegać od początku ucząc pupila właściwych zachowań, niż oduczać utrwalonych nawyków. Jeśli jednak jesteś opiekunem dorosłego psa, który z upodobaniem podgryza Twoje ręcę i stopy, nic straconego. Przeczytaj, dlaczego pies gryzie i jak sobie z tym poradzić.
Dlaczego pies gryzie?
- Pies gryzie, bo... lubi. Gryzienie to jedna z zupełnie naturalnych psich potrzeb, bo pies lubi tę aktywność, bo jest to dla niego forma zabawy, ale też świetny sposób zwrócenia na siebie uwagi.
- Pies gryząc poznaje świat. Inny powód, dla którego pies gryzie i podgryza to chęć dokładnego poznania tego, z czym ma do czynienia (pies gryząc, może sprawdzić smak, fakturę danego przedmiotu, może ocenić, czy jest bezpieczny, jadalny etc.).
- Gryzienie uspokaja psa. Gryzienie, podgryzanie, żucie, memłanie i inne „operacje” pyskiem są dla psa niezmiernie ważne. Pełnią funkcję nie tylko poznawczą, ale i – śmiało można rzec – terapeutyczną. Gryzienie uspokaja psa, pozwala przyjemnie zająć czas, wycisza.
- Pies gryzie, bo mu na to pozwalamy. Jeszcze jednym istotnym powodem gryzienia jest to, że… opiekun sam tego zachowania uczy i dopuszcza do jego utrwalenia! Pozwalając psu na niekontrolowane gryzienie wszystkiego i wszystkich w okresie szczenięcym, sprawiasz, że zachowanie to ulega wzmocnieniu i utrwaleniu.
- Szczenięta gryzą, bo rosną im zęby. Szczenięta, które są w okresie wymiany zębów, namiętnie wszystko gryzą, chcąc przynieść sobie ulgę i jest to zupełnie naturalny odruch.
Czy zatem zabronić psu gryzienia i karcić go za każdą próbę? Oczywiście, że nie! Gryzienie jest w porządku, ale pies musi wiedzieć co, jak i kiedy gryźć.
Jak oduczyć psa gryzienia?
Lepiej zapobiegać, czyli ucz a nie oduczaj!
O co chodzi? Otóż o to, że o wiele łatwiej nauczyć nowego, pożądanego zachowania, niż oduczyć tego, które jest niewłaściwe z naszego punktu widzenia, a często niestety mocno utrwalone.
Pies nie powinien gryźć czy podgryzać rąk – i to Twoim zadaniem jest mu tę wiedzę przekazać. Twoją rolą jest sprawić, aby nie zaczął tego robić, aby ten nawyk się nie utrwalił. Faktem jest, że opiekunowie czworonogów, często nieświadomie, z braku podstawowej wiedzy, sami tworzą ten uporczywy, niejednokrotnie bolesny problem.
Naucz, co i w jaki sposób może gryźć pies
Ręce (ale też nogi, buty, meble i inne przedmioty do tego nieprzeznaczone) nie służą do gryzienia. Istotne jest to, aby od samego początku uczyć psa, co może, a czego nie może gryźć.
Równie ważne jest to, jak gryzie. Inne jest bowiem ugryzienie zmierzające do skonsumowania smacznego kąska, inne powinno być podczas zabawy czy faktycznej walki, gdy czworonóg musi się bronić.
Szczenięta uczą się panować nad siłą uścisku szczęk (jest to tzw. inhibicja gryzienia) podczas zabaw z matką i rodzeństwem – o ile oczywiście mamy do czynienia z dobrą hodowlą i świadomym hodowcą, który wie, na co zwracać uwagę i jak przygotować malucha do nowego domu. Szczeniak, który podczas zabawy gryzie za mocno, szybko uczy się, że nie może tego robić, bo wówczas inne szczenięta odsuwają się od niego i zabawa się kończy. To element procesu zwanego socjalizacją szczenięcia.
Podsuwaj psu zabawki do gryzienia
Skoro nie możesz zabronić psu gryzienia, co zrobić, aby wilk był syty i owca cała? To również bardzo proste. Aby odoczyć psa gryzienia Twoich rąk czy stóp, ucz go, jak i czym może się bawić.
Podsuwaj swojemu pupilowi różnorodne zabawki – naturalne gryzaki, szarpaki, gryzaki do wypełniania smakołykami etc. Im więcej ciekawych zabawek, tym lepiej, bo pies się nie znudzi. Zachęcaj psa do zabawy zabawkami i baw się razem z nim, kontrolując cały czas, aby nie udało mu się podgryzać Twoich rąk czy nóg.
Baw się z psem w "bezpiecznie gryzienie"
Ucz psa, jak i czym może się bawić, baw się razem z nim, pamiętając o tym, że ręce w żadnym wypadku nie służą do gryzienia. Zależność jest tutaj prosta.
Im więcej ciekawych zabawek będziesz psu oferować i im częściej będziesz się z nim nimi bawić, tym większe jest prawdopodobieństwo, że zrezygnuje z gryzienia rąk na rzecz wspaniałej zabawy w formie, jaką mu zaproponujesz.
Ustal granice przerywając zabawę, kiedy pies gryzie
Niestety nie zawsze jest to tak łatwe i nie każdy pies na to „pójdzie”. Istnieją bowiem psy (zwłaszcza te, u których nawyk gryzienia rąk jest mocno utrwalony), które za nic mają zabawki i zawzięcie próbują gryźć ręce mimo wszystko. Co w takiej sytuacji?
Zanim przejdziesz do działania, musisz uświadomić sobie jedną rzecz – zasady i granice to podstawa. To, że wyznaczasz psu pewne zasady, stawiasz granice i czegoś oczekujesz od swojego podopiecznego, nie czyni z Ciebie złego opiekuna. Wręcz przeciwnie! Owe zasady i granice są po to, aby wszystkim – w tym psu – żyło się lepiej. W ich wyznaczaniu niezmiernie istotna jest konsekwencja.
Kiedy więc następnym razem pies będzie gryzł Cię po rękach, czy stopach, po prostu przerwij zabawę. Jeżeli samo zaprzestanie zabawy to za mało, bo pies nadal próbuje skakać na Ciebie i podgryzać, wstań i wyjdź. Po chwili, gdy pies się uspokoi, wróć i ponownie zaproponuj zabawę zabawką.
Nie karć psa za gryzienie!
Pamiętaj o tym, aby nie denerwować się na psa, nie krzyczeć na niego i nie karcić go!
Zamiast tego możesz wprowadzić sygnał, który będzie zapowiedzią zakończenia zabawy i Twojego wyjścia, np. „ups” lub lub „oj”. Jeśli pies nie zareaguje na niego, wstań i wyjdź. Po pewnym czasie zorientuje się, że po sygnale nastąpi koniec i straci możliwość dalszej zabawy. Dzięki temu dasz psu możliwość wyboru i samodzielnego decydowania o tym, jak postąpić. Jest to ważne szczególnie w przypadku psów, które reagują niezwykle emocjonalnie i frustrują się, gdy zabawa jest nagle przerywana.
Bądź konsekwentny
Aby oduczyć psa gryzienie, przede wszystkim postępuj konsekwentnie, a pierwsze efekty na pewno wkrótce się pojawią. Nie oczekuj jednak, że stanie się to z dnia na dzień. Nie poddawaj się i ćwicz z psem regularnie, a w przyszłości zaprocentuje to wartościową relacją.
Nie obawiaj się wyznaczania jasnych granic, bo to właśnie one sprawiają, że pies uczy się, co może, a czego mu nie wolno. Dzięki temu ma szansę poruszać się w bezpiecznym obszarze, gdzie nic go nie zaskoczy!
