Wielu miłośników czworonogów zastanawia się, czy pies dla starszej osoby to dobry pomysł, czy senior w ogóle poradzi sobie z opieką nad czworonożnym pupilem. Nie sposób odpowiedzieć jednoznacznie, bowiem zależy to od co najmniej kilku kwestii.
Niemniej, w sprzyjających okolicznościach, po zaistnieniu kilku czynników, jest to jak najbardziej możliwe. Co więcej, osoba starsza i piesek, po spełnieniu określonych warunków, mogą stworzyć naprawdę świetny duet i czerpać ze wspólnego życia wiele korzyści. Jaki pies będzie idealny dla seniora? Oto garść informacji i przydatnych wskazówek.
Pies dla starszej osoby – czy senior powinien mieć psa?
Decyzja o posiadaniu psa powinna być bardzo dobrze przemyślana niezależnie od tego, czy podejmuje ją osoba starsza, singiel prowadzący intensywny, imprezowy styl życia, zdeklarowany domator czy mniej lub bardziej aktywna rodzina z małymi dziećmi.
Każda z tych grup cechuje się specyficznymi możliwościami, upodobaniami i ograniczeniami. Oczywiście każdy z jej przedstawicieli jak najbardziej może rozważyć zakup bądź adopcję psa.
Krok ten będzie dobry i przyniesie obopólne korzyści, jeśli potencjalny opiekun wybierze rasę, której wymaganiom i potrzebom będzie w stanie sprostać. I właśnie wokół kwestii owego sprostania idącym w ślad za psem obowiązkom istnieją pewne wątpliwości dotyczące tego, czy osoba starsza powinna mieć psa. Czy pies dla starszej osoby to dobry pomysł? Jaki jest „wyrok” w tej sprawie?
Żaden. Naturalnie każdy ma prawo mieć własne zdanie. Czasem jednak warto je dobrze przeanalizować i być otwartym, by nie dać się złapać w pułapkę generalizacji i stereotypów. Czy senior powinien mieć psa? Tak, jeśli stan jego zdrowia pozwala na to, aby obdarzyć pupila należytą opieką.
Tak, jeśli ma wystarczające środki na jego utrzymanie i tak, jeśli ma „plan B” w postaci np. bliskiej rodziny, przyjaciół czy sąsiadów, którzy pomogą w przypadku jakichkolwiek komplikacji, o czym szerzej poniżej.
Co warto podkreślić, obecnie wielu seniorów w wieku 60+ ma doskonałą kondycję, może pochwalić się bardzo dobrym stanem zdrowia i energią, jakich może im pozazdrościć niejeden trzydziesto- czy czterdziestolatek! W takim przypadku pies dla starszej osoby to dobry pomysł.
Pies dla starszej osoby – aspekty, na które należy zwrócić uwagę
Z pewnością istnieje kilka kwestii, które warto szczegółowo rozważyć przed podjęciem ostatecznej decyzji o zakupie bądź adopcji czworonoga. Oto kilka z nich.
Stan zdrowia
Jak już zostało wyżej wspomniane, osoba decydująca się na psa (tak naprawdę niezależnie od tego, ile ma lat) musi sama przed sobą uczciwie odpowiedzieć na pytanie o to, jak się czuje, czy jest na tyle zdrowa i silna, by wziąć na siebie obowiązek opieki nad nim. Opieka ta, nawet bowiem w przypadku „psiaków-domatorów” sprowadza się do czegoś więcej niż 5-minutowy spacer i wspólne leżenie na kanapie.
Psu trzeba zapewnić nie tylko aktywność na zewnątrz, ale również w domu. Czasem, gdy pies nabroi, trzeba po nim posprzątać. Sama już obecność psiej śliny, sierści czy naniesionych na łapkach zanieczyszczeń wymusza konieczność częstszego i dokładniejszego sprzątania. Istnieją więc przypadki, w których pies dla starszej osoby może okazać się nie najlepszym pomysłem.
Koszty utrzymania
Zakup psa nawet w renomowanej hodowli to koszt tak na dobrą sprawę niewielki w porównaniu z wydatkami, jakie przyjdzie ponosić z tytułu posiadania pupila – i to być może przez kilkanaście lat. Psu należy zapewnić dobrej jakości karmę i akcesoria (takie jak np. legowisko, miski, szelki, smycz, zabawki, produkty do pielęgnacji etc., które raz na jakiś czas trzeba wymieniać na nowe).
Trzeba też liczyć się z kosztami związanymi ze zdrowiem czworonożnego przyjaciela. Pies musi być szczepiony i poddawany regularnym badaniom w ramach profilaktyki. Ponadto zawsze należy mieć „jakiś grosz” na wypadek urazu czy choroby, które będą wymagały interwencji lekarskiej.
Pomoc z zewnątrz – opiekun psa, zwłaszcza gdy mieszka sam, musi dobrze zastanowić się nad tym, co zrobić w sytuacji awaryjnej, gdy np. zachoruje, dozna urazu czy będzie musiał wyjechać bez podopiecznego. Pies nie może być pozostawiony sam sobie.
Jeśli właściciel nie może liczyć na pomoc najbliższego otoczenia, musi rozważyć płatną opiekę – np. w postaci zawodowego petsittera czy hotelu dla psów.
Wyżej wymienione to absolutnie podstawowe sprawy, których nie można zaniedbać. Niewskazane jest podejmowanie decyzji w emocjach i przysłowiowe pójście na żywioł z nazbyt optymistycznym podejściem „dam radę, jakoś to będzie”.
Zalety posiadania psa przez starszą osobę
Warto jednak pamiętać o licznych zaletach posiadania psa przez starsze osoby:
- Wsparcie emocjonalne, zwłaszcza w chwilach samotności czy smutku. Wielokrotnie zostało udowodnione, że kontakt z psem ma właściwości lecznicze.
- Zachęta do aktywności - posiadając psa nie ma wymówki, aby nie wybrać się na spacer na świeże powietrze.
- Wierny przyjaciel, który obdarza bezwarunkową miłością.
Pies dla starszej osoby – wybrane rasy
Ciężko jednoznacznie stwierdzić, jaki pies dla starszej osoby to idealny pies. Na szczęście wybór wśród ras jest tak duży, że każdy – poświęcając odrobinę czasu i zyskując podstawową wiedzę na temat ras – będzie w stanie dopasować tę najlepszą dla siebie. Oto kilka propozycji, które warto rozważyć.
Mops
Mops to sympatyczny, niewielki piesek do towarzystwa. To bardzo stara rasa, która od początków istnienia pełniła właśnie taką funkcję. Jak każdy pies, mops również potrzebuje aktywności fizycznej, ale nieporównywalnie mniej niż większość ras. Nie potrzebuje bardzo częstych, intensywnych i długich spacerów.
Jako mały piesek (waży przeciętnie 6 do 8 kg i liczy około 30-36 cm wysokości w kłębie) nie powinien stwarzać zagrożenia dla starszego opiekuna, jeśli np. będzie ciągnął na smyczy w czasie spaceru.
Cavalier king charles spaniel
Cavalier king charles spaniel to kolejny niewielki czworonóg, którego waga waha się w granicach od nieco ponad 4 do 8 kg. Pochodzący z Wielkiej Brytanii psiak znany był już w XVI wieku i szczególnie ceniony we Francji przez kolejnych królów. W Anglii również najczęściej jego opiekunami byli arystokraci. Pies tej rasy to czworonóg niezwykle przyjacielski, mocno przywiązujący się do swoich najbliższych.
Na ogół świetnie „dogaduje się” także z innymi zwierzętami, dlatego bez obaw można go zaprosić do domu, w którym żyją już inne pupile. Choć jest małym psotnikiem i uwielbia zabawę, nie wymaga intensywnej aktywności i spędzania długiego czasu na świeżym powietrzu.
Maltańczyk
Maltańczyk, inaczej biszon maltański, jest jedną z popularniejszych ras psów do towarzystwa. Zaliczany jest do jednych z najstarszych ras na świecie. To pies zrównoważony, przyjacielski, oddany najbliższym i bardzo chętny do wspólnych zabaw oraz nauki.
Warto jednak pamiętać, że nieco kłopotu sprawić może pielęgnacja maltańczyka. Długa, śnieżnobiała szata wymaga bowiem regularnych zabiegów – najlepiej, jeśli będą one wykonywane przez profesjonalnego groomera.
Szpic miniaturowy
Szpic miniaturowy, nazywany też pomeranianem, wywodzi się z Pomeranii (Pomorza) – historycznej krainy na obszarze współczesnej Polski i Niemiec. Maluch ten waży maksymalnie 4 kg i liczy nie więcej niż 24 cm wysokości w kłębie.
On również wymaga regularnej pielęgnacji ze względu na długą, bujną sierść. To pies chętny do zabawy i nauki, o bardzo żywiołowym i wesołym temperamencie. Może okazać się dobrym towarzyszem seniora, który ceni sobie aktywność i chce jej zażywać jak najdłużej.
Buldog francuski
Buldog francuski jest psem niedużym, choć nieco większym od wyżej wymienionych. Jego waga może dochodzić do 14 kg. Suczki są nieco lżejsze i niższe niż psy. Czworonóg ten jest towarzyski, spokojny i łagodny, choć oczywiście bywa uparty, zadziorny, energiczny i rządny uwagi.
Buldog ten może przejawiać tendencje do tycia, dlatego koniecznie trzeba zapewnić mu zbilansowaną dietę opartą na karmie wysokiej jakości. Należy on do ras brachycefalicznych, cechujących się krótką kufą. Ta nieprawidłowa budowa anatomiczna pociąga za sobą wiele konsekwencji dla zdrowia. Dlatego tak istotny jest wybór dobrej, sprawdzonej hodowli, z której psy są na pewno zdrowe.
To oczywiście zaledwie kilka z wielu ras, które mogą pełnić rolę psa dla starszej osoby. Wyżej polecani towarzysze to zwierzaki niewielkich rozmiarów. Jeśli osoba starsza czuje, że poradzi sobie z opieką nad większym, cięższym psem, wśród przedstawicieli średnich i dużych psów też można znaleźć czworonogi stosunkowo spokojne, o bardzo zrównoważonym charakterze.
Pies dla starszej osoby – pies dorosły czy szczenię?
Jeśli szczenię to tylko z dobrej hodowli. Jeśli dorosły „adopciak” to wyłącznie z pomocą behawiorysty zwierzęcego. Wybór psa musi być naprawdę dobrze przemyślany, gdyż opiekun będzie żył z jego konsekwencjami przez co najmniej kilka, jeśli nie kilkanaście lat.
Szczenięta są cudowne, ale mają to do siebie, że – tak jak malutkimi dziećmi – trzeba się nimi zająć i poświęcić im pełną uwagę. Zanim „nabiorą ogłady”, mogą wypróżniać się w domu, gryźć i drapać cenne przedmioty. Poza tym opiekun szczenięcia musi mieć świadomość tego, że czeka go burzliwy okres dojrzewania pupila i związanego z tym buntu.
