Niektóre oryginalnie wyglądające rasy są po prostu pomysłem Matki Natury i powstają w wyniki spontanicznej mutacji. Kot elfi natomiast jest efektem pomysłu i pracy hodowców. Czy już niedługo ujrzymy go na wystawach?
(Krótka) historia kota elfiego
Kot elfi to młoda rasa, obecna w kocim świecie od niespełna dwudziestu lat – dlatego też jest na razie rzadko spotykana i nieuznawana przez większość organizacji felinologicznych (jednak pierwsze kroki do oficjalnego uznania za rasę są już poczynione, o czym dalej!).
Pierwsze „elfiątka” narodziły się w po tym, jak amerykańskie hodowczynie kotów, Kristen Leedom i Karen Nelson, zaczęły próby uzyskania kota bezwłosego z wywiniętymi do tyłu uszami. Rasa miała zachować cechy charakteru sfinksa. Miało to miejsce w pierwszych latach XXI w. (niektóre źródła podają rok 2004, inne 2007).
Hodowczyniom z powodzeniem udało się skrzyżować sfinksa z amerykańskim curlem. Równocześnie tak poprowadziły selekcję, że większość cech nowa rasa odziedziczyła po sfinksie. Niemniej amerykański curl wniósł bardzo istotny wkład do hodowli – i nie chodzi tylko o jej „flagową” cechę, czyli wywinięte uszy, ale także o materiał genetyczny.
Zastrzyk świeżej krwi pochodzącej od kotów o dużej różnorodności genetycznej i nieobarczonych chorobami dziedzicznymi z pewnością wyszedł na dobre nowo powstałej rasie. Jak do tej pory nie wykryto żadnych chorób, do których elfy miałyby szczególną predyspozycję.
Uznanie rasy przez federację felinologiczną to proces długotrwały – stąd też kot elfi nie uczestniczy w wystawach kotów jako osobna rasa. Pierwsze kroki, dzięki którym będzie mógł się cieszyć statusem rasy, zostały już jednak podjęte – TICA (The International Cat Association) zgodziła się na rejestrację kota elfiego i jego udział w wystawach – jak na razie jednak tylko w kategorii sfinksów.
Czym wyróżnia się kot elfi?
Kot elfi, według słów Karen Nelson, dzięki krzyżówce z amerykańskim curlem jest rasą mniej delikatną niż „oryginalne” sfinksy. Jest dobrze umięśniony, o szerokiej klatce piersiowej i długim tułowiu; to koty średniej wielkości bądź duże (mogą osiągać wagę od 4 kilogramów do niemal 7 kg).
Charakterystyczny dla kotów elfich jest oczywiście brak okrywy włosowej – dopuszczalne jest jedynie rzadkie owłosienie w postaci delikatnego puszku, przypominającego w dotyku skórkę brzoskwini. Ta szczątkowa sierść występuje najczęściej na kończynach, ogonie, nosie i uszach.
Skóra kota elfiego powinna być pofałdowana – szczególnie mocno na szyi, na głowie w okolicach uszu oraz wokół ramion.
Uszy to kolejny znak rozpoznawczy kota elfiego. Są duże i szeroko rozstawione; małżowiny są wygięte do tyłu pod kątem mieszczącym się między wartością 90 a 180 stopni.
Koty elfie mogą występować w przeróżnych odmianach barwnych – tutaj wzorzec nie narzuca ograniczeń! Niestety zainteresowani nabyciem kociaka muszą dowiadywać się o jego dostępność za granicą – w Polsce na razie nie ma hodowli kotów elfich. Rodowodowe kocię ze Stanów Zjednoczonych kosztuje ok. 2 tys. dolarów.
Wieczne dziecko i wierny przyjaciel
Zarówno sfinksy, jak i amerykańskie curle to koty bardzo przyjaźnie nastawione do człowieka, wesołe, otwarte i przywiązane. Kot elfi wydaje się łączyć w sobie najlepsze cechy charakteru obu ras – a być może są one nawet spotęgowane?
To zwierzak, który kocha bliskość człowieka – zarówno w czasie odpoczynku, jak i zabawy. A zabawy potrzebuje dużo, bo jest bardzo aktywny i energiczny. Potrzebuje zarówno aktywności symulujących polowanie, jak i pobudzających intelektualnie. Wszelkiego rodzaju łamigłówki dla kotów, maty węchowe stymulujące zmysły, a także urozmaicenie przestrzeni w domu (duże drapaki, półki i mosty na ścianie itp. – czyli kotyfikacja) są mile widziane.
Czworonogi te są bardzo inteligentne i chętnie współpracują przy nauce komend i „sztuczek”. Trening z klikerem z pewnością będzie satysfakcjonujący dla kota i dla opiekuna!
Równocześnie kot elfi jest bardzo uczuciowy. Potrzebuje pieszczot, chętnie usadawia się na kolanach. Jest lojalny i przywiązany. Zwierzaki te uwielbiają spędzać czas z człowiekiem, często towarzysząc mu w codziennych czynnościach. Reasumując – elf potrzebuje Twojej uwagi, czynnego udziału w zabawach oraz czułości. W przeciwnym razie nie będzie szczęśliwy, może też dosyć głośno domagać się „swoich praw”, a także przekierować niewyładowaną energię na rozmaite obiekty znajdujące się w domu.
Koty elfie mają opinię wiecznych dzieci. Chęć na zabawę praktycznie w ogóle ich nie opuszcza, bez względu na wiek.
Pielęgnacja i opieka
Koty elfie oczywiście nie potrzebują szczotkowania… ale nie oznacza to, że nie wymagają pielęgnacji. Ich gruczoły łojowe pracują tak samo intensywnie jak u innych kotów, z tym że w przypadku większości mruczków ich zadaniem jest natłuszczenie okrywy włosowej.
U elfów natomiast, podobnie jak u sfinksów, po pewnym czasie nagromadzi się na skórze nadmiar sebum, zwłaszcza w zakamarkach między fałdami czy w przestrzeniach pomiędzy palcami. Nie tylko wygląda to nieestetycznie, ale może stać się przyczyną chorób skóry i nieprzyjemnych dolegliwości, w tym trądziku.
Dlatego właśnie podstawą pielęgnacji kotów elfich jest przecieranie skóry mniej więcej dwa razy w tygodniu wilgotną szmatką – ze szczególnym uwzględnieniem wspomnianych trudno dostępnych miejsc, których kot nie jest w stanie dobrze wylizać. W zależności od tego, jak aktywne są gruczoły łojowe, zalecane są także kąpiele, np. raz w miesiącu.
Kota elfiego należy przyzwyczajać do kąpieli już od kociaka. Po opuszczeniu hodowli i zamieszkaniu w nowym domu nie powinien więc mieć problemu z kontynuowaniem takich zabiegów. Kąpiel kota musi odbywać się w ciepłym pomieszczeniu, wolnym od przeciągów. Należy używać wyłącznie delikatnych szamponów przeznaczonych dla kotów.
Zadbaj o higienę małżowin usznych – u kotów bezwłosych nadmiar woskowiny gromadzi się intensywnej niż u innych ras, a na dodatek wywinięte do tyłu małżowiny zwiększają ryzyko dostania się brudu do środka. Regularnie sprawdzaj stan uszu elfa i czyść małżowiny przeznaczonymi do tego celu preparatami.
Warto zwrócić szczególną uwagę na żywienie. Kot elfi wymaga dobrej jakości pożywienia, wysokoenergetycznego, z uwagi na przyspieszony metabolizm związany z brakiem futra. Sprawdzi się tu świetnie dieta BARF, ale i wysokiej jakości karma mokra spełni swoje zadanie.
Zdrowie elfa
Jak wspomniałam, nie wykryto dotychczas typowych chorób, do których elfy mogłoby mieć predyspozycje dziedziczne. To rasa cechująca się dobrym zdrowiem, trzeba natomiast pamiętać, że ze względu na brak okrywy włosowej koty te są niezwykle wrażliwe na zmiany temperatury. Przemarznięte, łatwo się przeziębiają, z kolei narażone za upał mogą ulec przegrzaniu.
Elfy nie powinny także przebywać w miejscach silnie nasłonecznionych bez dodatkowej ochrony – ich skóra może ulec poparzeniu, a działanie promieni UV dodatkowo zwiększa ryzyko wystąpienia raka skóry, podobnie jak u ludzi.
Kot elfi nie nadaje się na kota wychodzącego; nie oznacza to jednak, że musi być skazany na przebywanie wyłącznie w domu! Na pewno doceni zabezpieczony balkon czy wolierę. Nie zapomnij zaprojektować koci wybieg tak, aby znalazły się na nim elementy dające cień, gdzie kot znajdzie wytchnienie. Warto zakupić także kosmetyki z filtrem przeznaczone dla sfinksów.
Czy kot elfi to rasa dla osób z alergią na koty? Z pewnością niemałe znaczenie ma fakt, że brak sierści utrudnia transport alergenów w różne rejony domu. Nie zapominajmy jednak, że nie istnieje alergia na sierść kota, a na białko obecne w jego ślinie i łoju. Białko to u kotów bezwłosych uczula tak samo, natomiast faktycznie brak sierści sprawia, że łatwiej zapanować nad rozprzestrzenianiem się alergenu. Konieczna jest wówczas częsta pielęgnacja skóry pupila – w tym regularne usuwanie nadmiaru sebum wilgotną ściereczką.
Zobacz również:
