Biegunka u małego kota – co może oznaczać?

O biegunce mówimy, gdy kot wypróżnia się częściej niż zwykle, stolec jest luźny lub wręcz wodnisty, a rozwolnienie nie jest u niego tylko jednorazowym „wypadkiem”. Przeciągająca się biegunka u kota wywołuje osłabienie i odwodnienie, a towarzyszące jej często inne objawy, jak ból brzucha czy wymioty, zwiększają dyskomfort u małego kotka. Jakie mogą być przyczyny tej dolegliwości?

Czy biegunka u kociaka to powód do zmartwienia?

Biegunka u małego kotka może mieć wiele przyczyn. Bywa objawem chorobowym, ale pojawia się też na skutek błędów dietetycznych czy nawet pod wpływem stresu.

Pamiętaj, że im młodszy kociak, tym biegunka bardziej niebezpieczna dla jego organizmu. Lekka biegunka, która nie rozreguluje organizmu kota dorosłego, może znacząco zaburzyć gospodarkę wodną organizmu kociaka i stanowić nawet zagrożenie dla jego życia.

Nie oznacza to, że po jednym rozwolnieniu musisz udać się z maluchem do lekarza (chyba, że to tylko jeden z niepokojących symptomów). To jednak znak, że potrzebna jest obserwacja, analiza możliwych przyczyn i przygotowanie się do takiej wizyty, jeśli objawy nie ustąpią.

Biegunka u małego kota - możliwe przyczyny

Zmiany w diecie kociaka i błędy dietetyczne

Kocięta mają delikatny układ pokarmowy. Jeśli właśnie adoptujesz lub kupujesz kociaka, dowiedz się, jak był żywiony do tej pory. Jedną z najczęstszych przyczyn biegunki u kociąt jest bowiem nagła zmiana pokarmu. Zwłaszcza, jeśli do tej pory dieta kotka nie była mocno urozmaicona.

Jeśli chcesz przestawić kocię na nową karmę, rób to powoli. Kup jedzoną dotychczas karmę i dodawaj do niej stopniowo coraz więcej nowego pokarmu, „monitorując” oczywiście zawartość kuwety. Jeśli nie dzieje się nic niepokojącego, niech nowy pokarm zyskuje w misce coraz większą przewagę nad dotychczas jedzonym – aż kotek całkowicie przestawi się na nową karmę.

Jeśli biegunka już wystąpiła – postępuj podobnie. Być może po prostu jelitom kotka nie spodobała się aż tak gwałtowna zmiana. Powrót do znanego już pokarmu powinien je uspokoić (ewentualnie z pomocą probiotyków lub w przypadku silnej biegunki – dodatkowych środków, które wyregulują konsystencję i częstość oddawania stolca).

Alergia pokarmowa 

Jeśli nawet stopniowe wprowadzanie nowego pokarmu nie hamuje biegunki – być może kotek jest uczulony na któryś ze składników pokarmu? Alergia pokarmowa może dawać objawy skórne, ale bywa, że głównym symptomem będzie biegunka. Nawet niewielka ilość alergenu wywołuje wówczas objawy kliniczne.

Pamiętaj, że lekarz weterynarii powinien wykluczyć inne schorzenia zanim zdecyduje, że biegunka pojawiła się na tle alergicznym. Nie zaszkodzi jednak dieta eliminacyjna, która pokaże, czy po wykluczeniu z menu popularnych źródeł białka problem ustał. Zaleca się wówczas podawanie karmy monobiałkowej opartej np. na mięsie jagnięcym, kangura, koninie.

Nietolerancja pokarmowa to również możliwa przyczyna biegunki. Do najczęstszych należy nietolerancja laktozy – jeśli kotek napił się mleka krowiego, to zapewne ono jest przyczyną dolegliwości. Niekiedy jednak problematyczny składnik jest mniej oczywisty.

Pasożyty

Pasożyty są częstą przyczyną biegunek u kociąt. Małe kociaki powinny być rutynowo odrobaczane zgodnie z kalendarzem szczepień (odrobaczenie jest przeprowadzane na tydzień przed szczepieniem). Należy jednak pamiętać, że popularnie podawane preparaty działają na określone, często występujące gatunki pasożytów, ale nie na wszystkie. Dlatego jeśli u kotka nagle pojawiła się biegunka, warto zanieść próbkę kału kota do badania parazytologicznego.

Najczęstszymi sprawcami biegunek u małych kotów są:

• glista kocia – u kociąt silne zarobaczenie tym nicieniem jest niebezpieczne; kał może być luźny lub półpłynny, może zawierać śluz, czasem krew; kocię może również wymiotować (niekiedy dorosłą postacią pasożyta);
• giardia (lamblia) – to najczęściej występujący u kotów pierwotniak, który może wywołać ostrą, wodnistą, tryskającą biegunkę; towarzyszą jej odwodnienie, ból brzucha, spadek masy ciała i apatia – nie należy zwlekać z zaniesieniem kotka do lekarza!

Biegunka u  małego kota o podłożu bakteryjnym

Nieprawidłowy skład flory bakteryjnej jelit (przewaga „złych” bakterii nad dobrymi) także może być przyczyną biegunki u kocięcia. Do bakterii, które najchętniej panoszą się w jelitach kociaków, należą:

• Campylobacter – wywołują zarówno łagodne w przebiegu, jak i ostre, wodniste biegunki, niekiedy z krwią lub śluzem; atakują, gdy odporność zwierzęcia spada np. pod wpływem sytuacji stresowych;
• Clostridium spp. – bakterie te wytwarzają w jelicie toksyny, które wywołują krwotoczne zapalenie jelit oraz ostre i przewlekłe biegunki.

U kotów bardzo osłabionych biegunki mogą wywoływać także takie bakterie jak Salmonella czy E. coli, jednak są to przypadki sporadyczne. Zakażenie salmonellą jest rzadkie ze względu na silną kwasowość soku żołądkowego u kota – drobnoustroje są w żołądku niszczone.

Biegunka u małego kotka jako objaw chorób wirusowych

Biegunka może być objawem chorób wirusowych, takich jak:

• panleukopenia – oprócz biegunki z krwią, charakterystyczna dla tej choroby jest wysoka gorączka, wymioty oraz silne odwodnienie i osłabienie; jest bardzo niebezpieczna dla kociąt, dlatego powinny one zostać przeciwko niej zaszczepione;
• FIP – wywołane przez zmutowanego kociego koronawirusa zakaźne zapalenie otrzewnej w formie wysiękowej objawia się m.in. biegunką, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych, zażółceniem błon śluzowych, trudnościami w oddychaniu, brakiem apetytu i stopniowym gromadzeniem się płynu w jamie otrzewnowej;
• wirusowe zakażenia jelit – w większości objawiają się lekką biegunką, wymiotami, gorączką; przy leczeniu objawowym choroba szybko ustępuje.

Inne przyczyny biegunki u kocięcia

Do pozostałych możliwych przyczyn biegunki należą m.in. zatrucie pokarmowe, połknięcie ciała obcego czy stres. W dwóch pierwszych przypadkach konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii.

Biegunka u małego kota - leczenie

Metoda leczenia biegunki zależy od jej przyczyny.

• Jeśli winowajcami są robaki, należy kocię odrobaczyć – lekarz dobierze odpowiedni środek odrobaczający w dawce zależnej od masy ciała kociaka. Przy silnym zarobaczeniu konieczne będzie stopniowe odrobaczanie małymi dawkami, ponieważ martwe pasożyty w dużej ilości mogą zatruć organizm małego kotka.
• Jeśli biegunka jest chwilową niedyspozycją, pomóc może podanie Smecty lub taninalu – uzgodnij jednak dawkę z lekarzem weterynarii, chociażby przez telefon. Zapewnij też kotu stały dostęp do świeżej wody, aby się nie odwodnił.
• Jeśli biegunka jest ostra lub przewlekła, bądź jeśli cierpi na nią bardzo mały kotek (odkarmiany osesek), nie zwlekaj z udaniem się do lekarza weterynarii, bo jest to zagrożenie życia. Konieczne będzie przeprowadzenie badań, które pozwolą stwierdzić przyczynę biegunki, a także podanie kotu kroplówki, która wyrówna poziom płynów i elektrolitów. Nie czekaj także wówczas, gdy biegunce towarzyszą inne objawy.