Reklama

labradoodle

Labradoodle - krzyżówka labradora i pudla

Przez Ewelina Piskorek Instruktor szkolenia psów

aktualizacja dnia

Labradoodle to jedna z hybrydowych ras, która ostatnio zyskuje w Polsce na popularności. Wbrew pozorom wcale nie jest to rasa nowa. Jak i gdzie powstała? Jakim charakterem cechują się jej przedstawiciele? Jak wyglądają? Poznaj labradoodla!

Pies rasy australijski labradoodle to hybryda, która powstała w wyniku skrzyżowania bardzo dobrze znanych ras psów - pudla oraz labradora. Rasa ta jest już bardzo dobrze poznana w kraju swego pochodzenia, czyli w Australii.

Rasa ta jest już bardzo dobrze znana w kraju swego pochodzenia, czyli w Australii, ale cieszy się też wciąż rosnącą popularnością w Stanach Zjednoczonych. Udało się wypracować wzorzec (niezatwierdzony przez FCI), który jasno wskazuje, jakim wyglądem i zachowaniem powinny cechować się labradoodle.

Trzeba jednak pamiętać, że nie ma klasyfikacji FCI tej rasy. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna oraz Związek Kynologiczny w Polsce nie uznają labradoodle za rasę. W zasadzie obecnie jedyną organizacją, która uznaje te psy, jest amerykański Continental Kennel Club. 

Labradoodle - wygląd

Labradoodle, podobnie jak pudel, występuje w trzech "rozmiarach" - miniaturowym, średnim oraz standardowym. Labradoodle miniaturka mierzy zazwyczaj około 30-40 cm i waży 6-12 kg i należy do małych psów. Labradoodle średni ma 40-51 cm w kłębie i waży od 12 do 23 kg. Największy przedstawiciel rasy może mieć od 51 do 66 cm wysokości i ważyć od 23 do 45 kg.

Psy te są dobrze zbudowane, mają duże oczy, opadające uszy i kwadratowy nos. Cechą charakterystyczną jest ich sierść, która występuje w dwóch typach - runo lub wełna. Typ runo podobny jest do sierści owcy, natomiast sierść w typie wełna wygląda jak sierść pudla.

©Shutterstock

Co ciekawe, australijski labradoodle nie linieje. Dzieje się tak jednak jedynie w przypadku psów pochodzących z wyspecjalizowanych hodowli. Sierść "zwykłych" labradoodle wypada. Labradoodle mają najczęściej jednolite umaszczenie, od bardzo jasnego, biszkoptowego, po intensywnie czarne.

Australijski labradoodle - poznaj historię rasy

Pieski te pochodzą z Australii – stąd ich nazwa – australian labradoodle. Początki rasy datuje się na 1988 rok. Twórca rasy labradoodle, Wally Cornen wpadł na pomysł tej niezwykłej krzyżówki, bo chciał stworzyć czworonoga przyjaznego alergikom. 

Jedną z pierwszych osób, która dostała psa tej rasy była mieszkanka Hawajów, która traciła wzrok i potrzebowała psiego pomocnika. Labrador nie wchodził jednak w grę, bo jej mąż był uczulony na sierść. Podobno pies sprawdził się doskonale jako przewodnik niewidomej kobiety, nie narażając przy tym jej męża na przykre dolegliwości.

Już w 1989 roku powstały instytucje, które prowadziły badania nad tym, by labrador i pudel mogły stworzyć dzięki krzyżowaniu nową hybrydę. Głównym założeniem było stworzenie psów nieliniejących, idealnych dla alergików, ale też zdrowych (od początku starano się wyeliminować choroby genetyczne właściwe dla ras macierzystych). W 2004 roku podjęto decyzję o zaprzestaniu krzyżowania labradora z pudlem. Od tej pory labradoodle rozmnażane są tylko między sobą (przynajmniej w teorii).

Choć najbardziej znany jest australian labradoodle, istnieje też wersja europejska psa. Niestety tu hodowcy znacznie mniej trzymają się wypracowanych w Australii wzorców, bywa, że pudle są krzyżowane z innymi retrieverami (nie tylko labrador). Zdarza się, że pies nie jest odwzorowanie tego, do czego dążył twórca rasy. 

W Polsce rasa nie jest jeszcze szczególnie znana, ale to się powoli zmienia i psów tej rasy przybywa. Pierwsza hodowla powstała w 2009 roku, a po niej pojawiły się kolejne.

Charakter labradoodle

Labradoodle to naprawdę wyjątkowo przyjazna rasa. Psy te bardzo przywiązują się do swoich opiekunów, są żywiołowe, niezwykle wesołe i łatwe w szkoleniu. Wykazują się dużą chęcią współpracy z człowiekiem. Świetnie sprawdzają się nie tylko jako psy rodzinne, ale także jako asystenci osób niepełnosprawnych. 

Śmiało można powiedzieć, że labradoodle to wspaniałe psy dla rodziny, które uwielbiają wspólne zabawy i czas spędzony w rodzinnym gronie.

Trzeba pamiętać, że to psy aktywne, które wymagają sporej dawki ruchu. Lubią towarzyszyć człowiekowi i będą najszczęśliwsze, mogąc spędzać z nim czas aktywnie. 

Czekoladowy Labradoodle ©Shutterstock

 

Stosunek labradoodli do kotów i innych zwierząt

Czy można mieć psa tej rasy mając kota? Charakter tego psa, jego otwartość i wysokie uspołecznienie sprawiają, że labradoodle dobrze odnajdują się wśród innych zwierząt – kotów, ptaków czy gryzoni. Co jest dość oczywiste, nie będzie przeszkadzać im też akwarium.  

Zanim jednak pozostawi się psa i kota samego, trzeba upewnić się, że zwierzęta naprawdę żyją ze sobą w zgodzie, bo choć ogólnie usposobienie labradoodla jest przyjazne, to pamiętajmy, że to jednak pies, który nieprzyzwyczajony do kota, może różnie zareagować. 

Pielęgnacja labradoodli – higiena, akcesoria, zabawki 

Pielęgnacja sierści tego psa w dużej mierze zależy od tego, jaki labradoodle nam się trafi. Miks pudla i labradora może bowiem skutkować zarówno sierścią, której pielęgnacja będzie wymagała częstych wizyt u groomera, jak i zwykłego czesania i okazjonalnego strzyżenia – 1-2 razy do roku. Większość opiekunów ścina sierść na długość 2-2,5 cm. W internecie można znaleźć wiele pomysłów na fryzury pasujące do różnych typów sierści tej słodkiej hybrydy. 

Jakie przysmaki lubią labradoodle?

Psy tej rasy nie są wybredne i chętnie jedzą wszystkie rodzaje karmy. Dieta musi dostarczać wszystkich niezbędnych składników, a jeśli pies wykazuje problemy zdrowotne typowe dla tej rasy, warto suplementować witaminy lub wzbogacać pokarm o odpowiednie składniki. Dla psów z problemami dysplazji karma może zawierać kolagen i glukozaminę. Przy problemach ze wzrokiem przyda się pokarm z luteiną. 

Labradoodle lubi przysmaki, ale warto nie przesadzać z ich ilością, bo każdy nadprogramowy kilogram może być problematyczny przy dysplazji. 

Akcesoria i zabawki dla labradoodli

Labradoodle to psy aktywne i inteligentne, dlatego świetnie sprawdzą się wszystkie zabawki, które pozwalają spożytkować energię tego psa. Maty węchowe, piłeczki, które można gonić, wszelkiego rodzaju gryzaki to idealne zabawki dla tych psiaków. Trzeba pamiętać również o tym, że australijski labradoodle uwielbia kopać, dlatego jeśli mieszkamy w domu z ogrodem, warto zabezpieczyć ulubione rabatki. 

Warto rozważyć też akcesoria do sportów agile, które psy tej rasy bardzo lubią. 

Labradoodle - hodowla

Pierwsza hodowla psów tej rasy została założona na Śląsku, w roku 2009. Od tej pory przybyło kilka kolejnych. Z racji tego, że rasa zyskuje na popularności - przede wszystkim ze względu na swój wspaniały charakter - można spodziewać się, że w najbliższym czasie będą powstawać kolejne hodowle.

Warto jednak pamiętać, że labradoodle nie należy do ras psów uznawanych przez FCI czy ZKwP, a zatem nad hodowlami tej rasy nie czuwa żadna organizacja. Szczeniaki są popularne, a ich cena wysoka, dlatego nie zawsze hodowcom przyświeca dobro zwierzaków. Czasem chodzi jedynie o zysk. Dlatego zanim kupisz szczeniaka sprawdź w jakich warunkach rozwijał się przez pierwsze tygodnie, poznaj matkę lub oboje rodziców, zobacz hodowlę, która powinna być schludna i czysta. Sprawdź badania weterynaryjne rodziców szczeniaka i to jak zwierzęta odnoszą się do swoich opiekunów. Jeśli cokolwiek Cię zaniepokoi, nie kupuj psa. 

Labradoodle - cena szczeniaka

Cena za psy tej rasy nie jest niska, jeśli weźmiemy pod uwagę, że nie jest to stricte rasowy szczeniak.  Ceny wahają się od około 6 do nawet 9-10 tys. zł za pieska. Dlaczego jest tak drogo i czy jest szansa na to, że cena labradoodla pójdzie w dół? Odpowiedź poniżej…

Labradoodle i gwarancja na zdrowie psa

Kwestią niezwykle ważną dla wielu nabywców tej rasy jest jej zdrowie. Od samego początku tworzenia tej hybrydy prowadzono działania, które miały na celu wyeliminowanie chorób genetycznych właściwych dla labradora i pudla. W przypadku dobrych hodowli rzeczywiście można liczyć na możliwość nabycia psa naprawdę zdrowego i odpornego. Z dalszego rozmnażania eliminowane są psy obciążone jakimikolwiek chorobami i dysfunkcjami.

Co ciekawe (i jednocześnie wzbudzające kontrowersje), w Australii każdy szczeniak musi zostać wysterylizowany, przez hodowcę, zanim trafi do nowych właścicieli. Działanie to ma na celu zapanowanie nad niekontrolowanym rozmnażaniem psów. Ponadto nie jest tajemnicą, że hodowcy w ten sposób chcą ochronić nową rasę i nie dopuścić do tego, by jej hodowlą mogła zająć się każda przypadkowa osoba.

Twórca labradoodle stwierdził niedawno, że niechcący otworzył puszkę Pandory, bo rasa stała się tak modna, że labradoodli przybywa i często pochodzą one z niewiadomych źródeł, a to sprawiam że coraz częściej rodzą się szczeniaki z chorobami genetycznymi i problemami behawioralnymi. To może sprawiać, że choć rasa uchodzi za zdrową, może nam trafić się szczeniak z wadami. 

Najbardziej prawdopodobnymi chorobami są między innymi choroby tarczycy, oczu oraz dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Występują one jednak faktycznie stosunkowo rzadko. Na tyle rzadko, że wielu hodowców decyduje się na... udzielenie gwarancji na psa! W ogłoszeniach można znaleźć wzmianki o tzw. gwarancji zdrowia, np.dwuletniej.

W efekcie cena za szczeniaka bywa bardzo wysoka. Ponadto wpływa na nią fakt, że są to czworonogi nieliniejące, tolerowane przez osoby z alergią. Z czasem, gdy hodowli będzie więcej i tym samym większa będzie konkurencja, być może ceny będą nieco niższe. Nie warto jednak liczyć na to, że spadną one drastycznie.

Przeczytaj również:

Więcej artykułów poradnikowych

Co sądzisz o tym artykule?

Dziękuję za odpowiedź!

Dziękuję za odpowiedź!

1 osób uznało tę poradę za pomocną.

Zostaw komentarz
Dodaj komentarz
Chcesz udostępnić ten artykuł?